Εκεί που αρχίζεις να βυθίζεσαι στα βάθη του χειμώνα και τα κρύα σε κρατούν αποκλεισμένο για ώρες στις ζεστές γωνιές του σπιτιού και του γραφείου, έρχεται μια μέρα που κυριολεκτικά ανοίγεις τις μπαλκονόπορτες για να μπεί μέσα ζέστη. Παρά την επίμονη σκοτεινιά του Νοέμβρη, αυτή η αίσθηση εξωστρέφιας σε συνδυασμό με τα πλάνα που τράβηξες τον Αύγουστο σου φέρνουν μια έντονη καλοκαιρινή νοσταλγία, ενώ είσαι ένα βήμα πριν τα Χριστούγεννα…
Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις, όμως, σε επαναφέρουν στην πραγματικότητα και τα πλάνα από τον όμορφο Αυγουστιάτικο γάμο του Δημήτρη και της Ρούλας στην Καβάλα φτάνουν ολοένα και πιο κοντά στο να γίνουν επισήμως ένα wedding story το οποίο έχει περισσότερο χαρακτηριστικά μιας ταινίας μικρού μήκους, παρά ενός βίντεο γάμου.
Και όχι τυχαία…
Ο γάμος των παιδιών πραγματοποιήθηκε σε μια παραλία ανάμεσα σε ξαπλώστρες και άγνωστους λουόμενους οι οποίοι απλά έκαναν ηλιοθεραπεία και απολάμβαναν το θέαμα. Το after party που ακολούθησε στο beach bar Coco ήταν εξίσου “κινηματογραφικό” με τη γνωστή μπάντα των Bliss να ερμηνεύει αγαπημένες επιτυχίες.
Παρότι λοιπόν χειμωνιάσαμε, η διάθεση παραμένει καλοκαιρινή και το ηθικό ακμαίο. Η δουλειά με την κινηματογράφιση είναι ώρες ώρες σχέση που δεν επιτρέπει ελευθερίες και δεν επιδέχεται αντικατάσταση. Απαιτεί όλη σου την ενέργεια και προσήλωση για να παραδίδεις πάντοτε στον κόσμο το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και στην ώρα του.
…Σε ανταμοίβει, όμως, με τον καλύτερο τρόπο όταν έχεις μπροστά σου ένα όμορφο αποτέλεσμα και γι’ αυτό παραμένεις σ’ αυτή τη σχέση παρ’ όλες τις θυσίες που απαιτεί.